استعـانت گر کـند ما را خـدای فـاطمه            سر می‌اندازیم محـشر زیر پای فاطمه

یک گلوبندش سه تا بدبخت را خوشبخت کرد            هرکه عاقل بود رفت و شد گدای فاطمه

گریه‌کن‌های حسینش را شفاعت می‌کند            دست عباس است روی دست‌های فاطمه

بر مقامش هر که سر خم کرد شد پیغامبر            انبـیـا را پس بخـوانـیـد انـبـیای فـاطمه

تا رسول الله در شأنش فِداها گفته است            کیست دیگر لایقش گردد فدای فاطمه؟

رو زد اما هیچ کس حاضر به همراهى نشد            دارد از انصار پیغـمـبر گـلایه فـاطمه

مستجاب الدعوه حالا مرگ خود را خواسته            بی‌اجابت باشد ای‌کاش این دعای فاطمه

میخِ در از سینه بیرون آمد و خون گریه کرد            گـشت آگـاه از دلِ درد آشـنـای فـاطمه

کار دنیا را ببین در سن هجـده سالگی            شانه‌های کودکانش شد عـصای فاطمه

آب می‌ریـزد برای بچه هق‌هق می‌کند            ای به قـربان حسین سر جـدای فـاطمه